Zwangerschap

Zwangerschapstest Fay

Eind mei 2018 hadden Mark en ik besloten om voor een tweede kindje te gaan. We dachten, dat duurt nog even, dus dan is Lana twee als er een baby’tje is. Een mooie leeftijd dachten wij zo. En als het allemaal langer ging duren, was dat ook allemaal nog te overzien qua leeftijd verschil.

Dus het was afwachten tot de eerstvolgende menstruatie. Deze zou binnen een week wel moeten zijn. Die kwam niet. Dus een week later besloot ik om een test te doen. Mijn cyclus was onregelmatig, maar zo lang was ik nog niet over tijd geweest. Ik voelde me zwanger, maar na de test bleek dit dus niet zo te zijn. Deze was negatief! Teleurgesteld, omdat ik niet zwanger was, maar ook voornamelijk omdat mijn cyclus zo lang duurde. Ik wilde weten waar ik aan toe was.

Na een week was ik nog niet ongesteld. Dus deed ik nogmaals een test en deze was nogmaals negatief. Echt super frustrerend en ik snapte er echt helemaal niets van. Dus wat deed ik. Ik belde de huisarts. Ik vond dit maar vreemd, ik was nog nooit zo ver over tijd geweest. De assistente kwam echt met het raarste advies ever. Ik weet niet meer helemaal wat het verhaal was, maar uiteindelijk zei ze “ga er maar vanuit dat u zwanger bent”. Ik kreeg geen afspraak, omdat ze hier niet veel mee konden. Ik legde de telefoon neer en stond echt met mijn mond vol tanden. Bizar dat een assistente dit zegt. Ik besloot uiteindelijk toch en afspraak te maken. Dat kon ik namelijk ook online doen. De volgende dag kon ik terecht. De huisarts mijn zorgen geuit en dat ik werkelijk niets van begreep. Uiteindelijk heb ik gevraagd naar een bloedtest in het ziekenhuis en dat heeft hij geregeld.

Bloedtest direct laten doen en de volgende dag werd ik gebeld door de assistente dat ik toch echt niet zwanger was. Ik zal wel een menstruatie hebben “overgeslagen”. Ik bleef het vreemd vinden, maar we legden het naast ons neer. Ik had geen zin meer in testen en besloot om me voor te bereiden op een volgende menstruatie.

Twee weken later begon ik aan een tennistoernooi. Mijn eerste in echt jaren. Fanatiek als ik was speelde ik alles voluit en moest veel partijen spelen. Halverwege het toernooi kreeg ik klachten in mijn buikspieren. Volgens de fysio niet heel vreemd, aangezien ik 11 maanden geleden was bevallen en ik nu volle bak ging zonder heel veel trainen vooraf. Ik heb rustig door getennist tot de finale en uiteindelijk op de zondagavond heerlijk een biertje gedronken op de overwinning! Ik was immers niet zwanger, echter was ik nog steeds niet ongesteld.

De dag na de overwinning (inmiddels zijn er nu begin juli) werd ik in de ochtend wakker en vertelde tegen Mark dat ik het toch maar vreemd vond dat ik nog steeds niet ongesteld was. Ik had de week ervoor echt constant onstilbare honger, maar had nergens zin in. Ik vroeg of ik toch nog een test moest doen. Ik durfde niet, maar ook hij vond het een goed idee. En ja hoor.. daar was ie dan. Een positieve test. Zo blij, maar ook zo onwerkelijk. Hoe kan het toch. Ik ben nooit ongesteld geworden nadat we besloten om voor een tweede te gaan. Dat betekende dat ik die keer een cyclus had van 2! maanden.

O zo blij waren we met deze test, niet wetende dat onze Fay veel te vroeg zou overlijden. En dat we nu dus een jaar verder zijn met een derde zwangerschap. Net zo gewenst als onze andere twee meisjes. En Lana die inderdaad 2 jaar is als ze haar zusje kan knuffelen. We hadden dit graag anders gezien, maar Fay blijft voor altijd bij ons.

Geef een reactie