Eerder berichtte ik al dat ik nog steeds niet alle antwoorden had. Inmiddels alweer meer dan 2 weken geleden dachten wij alle antwoorden te krijgen van de verloskundige in het ziekenhuis.
We waren het weekend vóór de afspraak een weekend weg geweest. Een weekend vol leuke dingen, maar ik was voornamelijk heel veel aan het nadenken over de maandag van de afspraak. Ik was heel moe, had weinig energie en sliep ontzettend veel. Wat natuurlijk ook prima ging dat weekend. We misten Lana allebei ontzettend veel. Wat in ons geval even nieuw was. Maar goed. Die afspraak hing, bij mij, dus als een donkere wolk boven mijn hoofd.
De afspraak ging niet helemaal zoals verwacht. Wij dachten dat we na zes weken nu eindelijk alle uitslagen terug zouden krijgen, maar helaas was dit niet waar. Het obductie rapport was wel terug en daar waren gelukkig geen afwijkingen gevonden, maar het DNA-onderzoek liet nog op zich wachten. Ik baalde enorm! Dit is het onderzoek waar ik het meest tegenop zag. De verloskundige vroeg of we een belafspraak wilde maken als de uitslag binnen was. Ik gaf aan dat ik dat liever niet wilde en dat ik op afspraak wilde komen. Ik heb persoonlijk weinig met belafspraken als er iets ingewikkelds verteld moet worden. In de tijd voor en na de bevalling van Lana ben ik veel gebeld door het ziekenhuis, maar door de hoeveelheid moeilijke termen en informatie vergeet ik de helft. Op een afspraak kun je daar vaak gemakkelijker verduidelijking vragen en kun je iemand meenemen.
Een week later belde ze toch. Met heel goed nieuws. Geen afwijkingen in het DNA. Ik zeg goed nieuws, want wij vinden het een fijn idee dat er niets aan de hand was. Dat het niet iets genetisch is geweest en dat het hoogstwaarschijnlijk echt gewoon hele dikke vette pech is geweest. Dat maakt het verdrietig, maar voor een volgende keer positief. Zoals veel mensen zeggen. De kans dat dit een tweede keer gebeurd is erg klein. Ik ben niet vaak pessimistisch, maar in dit geval probeer ik wel reëel te zijn. De kans dat dit een eerste keer zou gebeuren was ook erg klein, maar dit is ook gebeurd.
Ik zie trouwens wel echt uit naar een volgende zwangerschap!
