Lijstjes maken we voor heel veel dingen. Een verlanglijstje voor Sinterklaas of je verjaardag. Een boodschappenlijstje of een takenlijstje. Ik maak ze in ieder geval maar al te graag. Vaak op mijn telefoon, maar het liefst op papier zodat je ze kunt doorkrassen als je iets klaar hebt, gekregen hebt of het toch niet meer belangrijk vindt.
Op dit moment maak ik nog steeds lijstjes. Maar de voor mij het meest belangrijke doe ik even niet. Het takenlijstje. Hier zette ik in wat ik nog moest voorbereiden voor mijn werk en vaak de dingen die ik nog graag wilde doen (Vaak een lang uitgestelde taak).
Mijn takenlijstje is leeg. Maar waarom is hij leeg? Is het omdat ik niets te doen heb? Nee, absoluut niet. Ik heb elke dag wel iets te doen. Als ik nu een takenlijstje zou maken, is “mij weer goed voelen” de enige taak die ik op dit moment heb. Dat lukt me aardig al zeg ik het zelf. Ik sport waardoor ik mij beter voel. Ik ben vandaag voor het eerst 2 uurtjes naar mijn werk gegaan (om te werken). Dit beviel me wel (alhoewel ik nu wel doodop ben). Ik maak muziek. Allemaal doe ik dit met weinig druk en dat gaat gelukkig goed.
Maar er is een ander lijstje waar ik nog nooit over had nagedacht. Of wellicht weleens, maar deze laat ik vaak achterwege. Het lijstje “Wat wil ik?”. Dit lijstje staat vol contrasten, daar ben ik me erg van bewust.
Ik wil…
- … er soms niet over praten
- … er soms wel over praten (wanneer is geheel onduidelijk)
- … naar de toekomst kijken
- … er bij stil blijven staan
- … dat Fay nog leeft
- … opnieuw zwanger worden
- … dat mensen mij niet zielig vinden
- … dat als iemand niet weet wat ie moet zeggen, mij maar gewoon een knuffel geeft. Echt, dat vind ik heerlijk! 😉
- … iemand anders soms spontaan een knuffel geven als ik daar behoefte aan heb.
- … niet altijd maar huilen, dus soms wil ik gewoon zakelijk vertellen over wat er is gebeurd.
- … soms ook gewoon weer even lekker een potje janken, maar kom er vaak achter dat ik daar na 1 minuut ook wel weer klaar mee ben. Je wordt er zoooooo moe van.
- … weer humor hebben, zonder dat ik het gevoel heb dat het niet mag.
Dat laatste vind ik zo belangrijk. Ik ben mijn gevoel voor humor (voor wie het humor vindt) niet kwijt. Maar het gevoel dat dat in het proces van rouw niet mag overheerst in sommige situaties nog wel.
Dit lijstje betekent trouwens niet dat ik nu 100 knuffels op een dag wil. Ik denk niet dat ik zoveel liefde overleef 🤪.
